نقش آموزش کارآفرینی بر افزایش خلاقیت دانشجویان

افزایش جمعیت، تحولات و دگرگونی های سریع تکنولوژیک اتفاقی است که فرایند آموزش و هدایت افراد را تحت تاثیر قرار می دهد، از این رو متناسب نمودن دروس و اهداف آموزشی با تحولات جهانی از وظایف اساسی دولت ها در جهت دستیابی به اقتدار و رفاه اجتماعی می باشد. از این رو این پژوهش به منظور بررسی نقش آموزش کارآفرینی بر افزایش خلاقیت دانشجویان انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه های غیر انتفاعی ساری بود که مجاز بودند درس کارآفرینی را انتخاب کنند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 25 نفر (یک کلاس) به عنوان نمونه انتخاب شدند. سطح خلاقیت گروه تجربی و کنترل از طریق پرسشنامه در ابتدا و انتهای ترم سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار های spss وآزمون های t مستقل و وابسته استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که سلاست فکری، رویاپردازی و خلاقیت گروه تجربی در پس آزمون و بعد از آموزش کارآفرینی افزایش یافته است، در حالی که در گروه کنترل افزایش نداشته است. اما عمل گرایی گروه تجربی در پس آزمون و بعد از آموزش کارآفرینی افزایش نیافته است. با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر بهبود و افزایش ویژگی های سلاست فکری، رویاپردازی و خلاقیت و عدم تغییر در ویژگی عمل گرایی و نیز مشخص بودن اثر آموزش بر تقویت خلاقیت و زیر مجموعه های آن بازنگری و برنامه ریزی های نوین آموزشی مبتنی بر عمل گرایی ضروری می باشد.